Vandaag is het hier in huis weer is een enorme bende, het huis is op zich wel netjes maar mijn potje geduld is zoek. Dochter lief heeft een studie dag van school en zoon lief is ook zoals gewoonlijk heerlijk thuis. Een heerlijk dagje vrij zou je denken. NOU NEE, vanaf de ochtend is het al raak. Op schooldagen staan we tussen 7 en half 8 op. Ik heb op zulke dagen een hijskraan nodig om Zoe uit bed te krijgen, maar in het weekend of op vrije dagen dan zijn ze zo vroeg wakker dat zelfs de haan er niet vrolijk van zou worden. Samen spelen gaat hier in huis nooit lang goed en al gauw moeten ze van mij apart gaan spelen. Het is op dat moment net 8 uur geweest dus ik lig nog in bed met het verzoek om apart in eigen kamer te gaan spelen want ik heb toch echt nog heel eventjes nodig. Ja super schuldig maar ik trek de ochtend gewoon niet meer, het liefst slaap ik hele dagen weg. Papa vertrekt in de ochtend al om 7:40 dus beheer ik de hele dag.
Natuurlijk gaat het na een paar seconde al mis want ze zoeken elkaar weer op. Yosh zit samen met Zoe in een bak Lego te rommelen als hij z’n vingertje aan haar nagel open haalt, heel dramatisch en zacht hoor ik “ Zoe ik heb bloed.” Ik zucht, hoe erg zou het zijn, al gauw open ik m’n ogen met een klein vingertje te dicht bij m’n gezicht. ” Mama ik heb bloed.” zegt zijn stemmetje zacht. Nu ben ik verplicht om op te staan voor een pleister. Mijn dag gaat officieel beginnen, en ik heb er echt geen zin in vandaag maar het moet. Hoeveel minuten zijn er pas voorbij? Soms gebeurd er zo veel in nog geen 10 minuten. What a life!
Zo gaat het op vele vrije dagen, hectisch en frustrerend zonder enige structuur. Normaal doen we even een wandeling naar de speeltuin maar nu heb ik smoesjes. Het regent, het is te koud en nat buiten, jullie luisteren helemaal niet, mijn onderbuik doet zeer bij het lopen, mama heeft gewoon geen zin vandaag. We gaan gewoon niet naar buiten vandaag omdat mama echt geen zin heeft, dus ik zet een Sinterklaas film op zodat ik even kan douchen. Mijn dagen met Yosh alleen thuis zijn over het algemeen rustig en knus maar Zoe is thuis, dus misdragen zij zich gigantisch. Waarom? Dit is nog erger dan een woensdag middag zonder planning. Ik zal ook eerlijk toegeven dat ik doordeweeks na 15:15 soms ook geen flauw idee heb wat ik nou eigenlijk met ze aan moet. Ze eten een broodje en kijken even tv en bij het samen spelen gaan ze natuurlijk ook ruzie zoeken omdat ze elkaar zo hebben gemist de hele dag. De tijd gaat zo wel sneller, alleen voelt het zo negatief. Zucht, waar ben ik mee bezig?
Kan ik zo verder met een hectisch leven zonder routines of schema’s en is structuur de redding?
Aan het eind van de dag merk je opeens dat je er eigenlijk al de hele dag een bende van maakt want hebben ze hun tanden vandaag eigenlijk wel gepoetst? Misschien wel, misschien ook niet.. De afwas van gister ochtend staat er ook maar weg te rotten, het is al 18:00 geweest en je hebt nog niet eens aan het eten gedacht. Nouja misschien wat dramatisch, want tussen 7 en 8 liggen ze hier al lekker te slapen in hun bedje en echt nooit met honger. Komt het jou ook zo bekend voor? Dan kan jou leven ook wel wat structuur gebruiken.
Hier thuis hebben we wel redelijk vaste tijden voor het opstaan, avond eten, douchen en naar bed gaan, het is meer de invulling van een dag die noodzakelijk is voor mij want soms maken we er echt een bende van. Soms word alles mij gewoon eventjes te veel! Mag ik even schreeuwen? Heb je rustige kids, dan mag je spreken van geluk maar ik heb twee aandachttrekkers in huis dus het voelt eeuwig als een soort trek-touw-marathon.
Het enige waar ik de laatste tijd aan denk is dus een schema! Ik ben wel van de schema’s maar ik ben ook heel erg van het vergeten of alles loopt uit, ja dan heb ik echt geen bolle reet aan een schema! Met een baby op komst en twee drukke koters moet ik toch echt iets gaan doen aan mijn management skills, want zeg nou eerlijk, je dag geheel freestylen met kinderen die zich snel vervelen en zich behoorlijk kunnen misdragen uit verveling maakt toch geen enkele mama blij? Aan het eind van de dag wil ik ook uitchecken en me voldaan voelen van een harde werkdag. Het huis is schoon en iedereen is vrolijk! De waarheid is minder mooi, soms kan ik wel janken want langzamerhand verdwijn ik als zelfstandig persoon in een personage die alleen nog maar mama kan zijn, een gefrustreerde en dan mag ik ook nog de afwas van gister ochtend nog gaan doen.
Een vaste routine is zo belangrijk voor kinderen maar echt nog veel belangrijker voor ons. Misschien ben je wel helemaal geen “schema persoon.” Ik maak wel eens schema’s voor het idee, maar ik houd van spontaniteit. Met mijn verstrooide-gatenkaas-zwangere-mama-brein is “vergeetachtig” echt mijn voornaam. Soms staar ik meerdere keren in een kast of la.. of koelkast terwijl ik aan het nadenken ben over wat ik nou eigenlijk in vredesnaam aan het zoeken ben, dus pak ik niks uit die kast en geef ik het voor dat moment even op. Hopeloos geval soms!
Anyway, een goed georganiseerde dag vind ik essentieel als stay-at-home-mom dus deel ik in de volgende blog graag een schema dat voor mij en de kids goed werkt. Mijn dagen zijn vrijwel gebaseerd op de behoeftes van mijn kleintjes, maar ik eis ook een beetje me-time op! Neem een kijkje naar het schema die mijn bende een beetje in controle houd, wie weet helpt deze routine ook voor jou. Lees meer..
© MOEDER-BENDE.NL – November 2016
Moeder-Bende 