Een derde kind! Hoe haal je het in je hoofd?

Sommige van ons droomde vroeger al over het hebben van een groot gezin, lekker knus, nooit alleen. Dat was vast de eenzaamheid van enigst kind zijn. Ik als enig kind had vroeger graag wel wat broertjes en zusjes willen hebben maar nu ben ik volwassen en was één kindje eigenlijk al een uitdaging. Precies twee jaar later kregen we er een zoon bij en toen brak er een moeilijke periode aan. Een newborn samen met een terror peuter, geweldig waar was ik aan begonnen! Ergens ben ik nooit meer tot rust gekomen, en zit ik al jaren in een vreselijke achtbaan.

219

Het was moeilijk, maar we hebben het overleefd. Mijn oudste dochter Zoë zit al in groep 2 en mijn zoon Yosh gaat in januari naar groep 1. Perfecte timing denk ik zo.. alleen wist ik niet hoe zwaar een zwangerschap met twee kinderen kon zijn, al dat rennen, tillen en bukken, zucht, lichamelijk en geestelijk ben ik eigenlijk helemaal op. Soms zijn er dagen dat ik mezelf afvraag hoe ik het in hemelsnaam heb bedacht, HOE HAAL JE HET IN JE HOOFD SU! Terwijl ik langzaam in een hoekje wil kruipen met overduidelijke burned-out-mommy-symptomen.

Op dit moment ben ik helemaal niet “mindful”-zwanger en herken ik mezelf totaal niet als moeder. Ja, ja ik maak er weer een bende van, ik weet het! Toch zit ik nu met een andere vibe in de 36ste week van mijn derde zwangerschap want ik kan dit wel aan! Echt wel! Het meeste stressen is voorbij, het baby bedje staat en de meeste spullen hebben we in huis dus ik kan gaan relaxen. Van nestel drang kunnen we hier nog niet spreken, te lui en te moe met een lichaam die pijn doet, stofzuigen, bah!

Deze post zou eigen gaan over het feit dat ik helemaal geen tijd heb gehad om te bloggen en als ik dan zeeën van tijd heb dan lig ik liever in bed met Netflix ofzo. In het nieuwe jaar ben ik wel van plan om meer te doen met de Moederbende blog! Voor zo ver dit gaat lukken met mijn bende!

© MOEDER-BENDE.NL – Decemeber 2016

2 gedachtes over “Een derde kind! Hoe haal je het in je hoofd?

    • Ja precies, soms zijn er hier momenten die het weer helemaal goed maken. De momenten dat je met trots naar je kleintjes kijkt met het gevoel van kijk nou… die zijn van mij! En dat tegenover de momenten dat je ze toch maar ff mee hebt genomen naar een supermarkt en rond kijkt met “van wie zijn deze mormels dan?” Niemand heeft gezegd dat het een makkie zou zijn waard is het hopelijk allemaal wel. Bedankt voor je reactie!

      Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie